วันพฤหัสบดีที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2555
ทำไมต้องเลือกคุณเข้ามาแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่น
ก่อนอื่นที่ไปพูดถึงการแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่น เราก็ต้องรู้ก่อนถึงความหมายก่อนว่าคอร์รัปชั่นที่แท้จริงคืออะไร ที่จริงการคอร์รัปชั่นมันก็คือการโกงกินชาติบ้านเมืองนั้นเอง โดยทำงานแล้วหวังผลประโยชน์ส่วนตนมากกว่าส่วนรวม ทั้งที่รู้ดีแก่ใจว่าเป็นคนของประชาชน ทำงานเพื่อประเทศชาติ นี้เป็นการแสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดของกลุ่มคอร์รัปชั่นที่โกงกินชาติบ้านเมือง ซึ้งในตอนนี้มีหลายๆฝ่ายที่คิดและหาหนทางที่จะแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่นที่เกิดขึ้นในประเทศ แต่ผมเชื่อว่า หลายๆความคิด คือคิดได้ว่าอยากจะแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่น แต่คุณสามารถแก้ไขได้ไหม คิดแล้วทำได้ไหม พูดออกมาแล้วคนอื่นเข้าใจสิ่งที่คุณพูดหรือเปล่า มันแค่การพูด ทุกคนสามารถพูดได้ แต่ถ้าทำทุกคนสามารถทำได้หรือเปล่า ปฏิบัติได้ไหมในสิ่งที่พูดในสิ่งที่คิด ดังนั้นสิ่งแรกที่มนุษย์ต้องมีคุณรรม จริธรรม ที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจ สิ่งที่คุณสั่งสมมาตั้งแต่เยาว์วัย ร่ำเรียนมา มันคือคุณธรรม จริยธรรม ไม่ว่าจะเป็นสถาบันครอบครัวที่คอยดูแล ควบคุมพฤติกรรมให้อยู่ในกฏเกณฑ์ สถาบันการศึกษาที่คอยสั่งสอนให้คุณรู้จักรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน สถาบันสังคมที่คอยให้คุณรู้จักโลกใบนี้มากขึ้นว่ามันมีอะไรที่จะให้เราได้พัฒนาไปในทางที่ดีและสร้างสรรค์สิ่งที่สวยงามให้กับชาติบ้านเมือง แต่ก็ยังไม่วายที่จะต้องพบเห็นคนเห็นแก่ตัวมาโกงชาติ โกงเมือง จนทำให้ชาติบ้านเมืองต้องมาทะเลาะกัน ตบตีกับ กับแค่อำนาจของเงินตรา ดังนั้นในวันนี้ผมจึงต้องลุกขึ้นมาปกป้องชาติบ้านเมืองให้กลับมาเป็นเมืองไทยที่อุดมสมบูรณ์ด้วยคุณธรรม จริยธรม หันไปทางไหนก็มีแต่รอยยิ้มที่สง่า โดยที่เรามีน้ำใจที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือผู้อื่นก่อนเสมอ สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าน้ำใจมันคือพลังอันแข็งแกร่งที่จะดำรงคู่กับคนไทย แล้วความเสียสละก็คือการที่เราได้ยอมสละเวลา สละแรงกาย เพื่อที่จะขับเคลื่อนกิจกรรมนั้นๆให้ ลุลวงไปได้ด้วยดี แต่การเสียสละก็ยากนักที่จะมีคนเสียสละให้ ผมจึงต้องทำให้เห็นและปฏิบัติให้เห็นว่าสิ่งที่ไม่ใช่งานของเรา ไม่เกี่ยวกับเราแต่เราก็สามารถทำได้โดยที่เราเองก็เสียสละเวลายื่นมือเข้าไปช่วยโดยที่เราก็เต็มใจ ถ้าเราเป็นก้าวแรกแล้วทำอย่างมีเหตุมีผล รู้ดีว่าทำอะไร แล้วก้าวที่สอง ก้าวที่สามมันก็จะตามมา ไม่ว่าเราจะทำอะไรเราอย่าไปคิดว่าเราตามเขานะ แต่ให้เราคิดว่าเราก็คือก้าวแรก ดังนั้นถ้าทุกคนคิดว่าตัวเองนั้นเป็นก้าวแรก มันก็จำมีกำลังใจในการทำงาน ไม่คิดที่จะอยากได้อยากมีอะไรจนเกินไป ทุกวันนี้ผมเดินไปโดยที่มีจุดหมายว่าเมืองไทยต้องเปลี่ยน เปลี่ยนจากการเห็นแก่ตัวมาเป็นเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม โดยการฝึกตนเองให้เป็นผู้ให้เสมอ ให้แบบไม่คิดอะไรกลับมา ปลูกฝังเด็กๆเยาวชนที่ขาดการเลี้ยงดูจากผู้ปกครอง ผู้ด้อยโอกาศทางการศึกษา เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า สิ่งที่ผมได้พูด ได้ปฏิบัติ มันจะต้องตอบโจทย์ในเรื่องของการแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่นที่เกิดขึ้นภายในประเทศได้อย่างแน่นอน เพราะผมได้ลงมือให้หลายๆคนได้เห็นถึงศักยภาพของคนๆหนึ่งที่พร้อมจะเผชิญกับทุกๆสิ่ง และอยากจะเปลี่ยนความคิดของเยาวชนคนไทยให้หันมาเห็นถึงปัญหาการคอร์รัปชั่นภายในประเทศให้มากขึ้น ถ้าเราไม่ร่วมมือ ร่วมใจกัน ประเทศชาติก็คงจะมีแต่คนที่เห็นแก่ตัว โกงชาติ โกงเมือง ประชาชนอดยาก ข้าวปลาอาหารก็แพง ผมเชื่อว่าในความคิดของผมย่อมมีคนที่เห็นด้วยและพร้อมที่จะกล้าคนปลูกฝังกลุ่มเยาวชนตัวเล็ก อบรมสั่งสอนให้รู้จักถึงความเสียสละ ความมีน้ำใจ และที่สำคัญคือความมีคุณธรรม จริยธรรมที่ฝังลึกในหัวใจ และในอนาคตสิ่งที่คิดและ ได้ปฏิบัติมันก็จะขับเคลื่อนประเทศชาติของเราให้เจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไป เพราะว่าไม่มีการคอร์รัปชั่นเกิดขึ้นในประเทศ เห็นไหมละครับว่าสิ่งเล็กๆเหล่านี้เราสามารถทำได้ แต่ทำไมหลายๆคนกลับทำไม่ได้ และมองข้ามมันไป ดังเรามาร่วมกันเดินไปพร้อมๆกันนะครับ สองเท้ากับอีกสองมือทั่วประเทศ ร่วมคิดร่วมฝันแก้ไขปัญหาคอร์รัปชั่นให้ห่างหายไปจากประเทศชาติของเรา เพื่อความมั่งคงและความรุ่งเรืองแห่งสยามประเทศ ถ้าวันนี้เราไม่ลองก้าว เราจะไม่มีวันรู้เลยว่าวันข้างหน้านั้นเป็นอย่างไร เรียบเรียงโดย เพ็ชรสยาม พรหมงอย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น